مدح و ولادت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
امـروز نـوشـتـنـد کـبـوتر شـدنم را پـروازکـنـان راهى دلـبـر شـدنم را چشمان من از شوق، مهیاى شراب است مدیـون تـوأم لذت سـاغـر شـدنم را آنـقـدر نـرفـتـم ز در خـانه گـرفـتـم تـا روز ابـد سـائل این در شـدنم را گفتند برو نوکر صاحب کرمى باش دادم به شمـا نـامـۀ قـنـبـر شدنـم را یک عمر به دور سر تو گرد طوافم امضا بزن از اهل جهان سر شدنم را بایـد که بگـوش هـمه حـالا برسـانم فـوراً خـبـر مست پیـمـبـر شـدنم را خوب است بدانـید به دربـار رسیدم تـا پـشت در احـمـد مخـتـار رسیـدم روزی که تو از راه رسیدى دل ما ریخت خیر قدمت وِلوله در أرض و سما ریخت کـفار هم از بودن تو بهـره گرفـتـند باران کرامات تو آقا همه جا ریخت مکه ز نفس هاى تو توحـید سرا شد ازبس که به هرجا گذرت عطر خدا ریخت دیـدنـد به ایـوان مـدائن تـرک افـتاد از هیبت سبحانى تو بت کده ها ریخت پـیـچـیـد در عــالـم خـبـر آمـدن تـو تا صبح در خانۀ تو خیل گدا ریخت گر اهل مناجات شدیم علتش این بود الطاف تو در کاسۀ ما شوق دعا ریخت با امر شما ساعت خورشید عوض شد حتى جهت حرکت خورشید عوض شد تا هست خـدا نام تو برجاست یقـیناً بر دامن تو دست گـداهـاست یقـیـناً در کشور ما اسم تو در صدر اسامى است چون نام محـمد شـرف ماست یقـیناً یک عمر پناه غم تو چادر زهراست پـس دخـتـر تو اُم ابـیـهـاست یـقـیـناً فهمیده‌ام از بوسۀ هر روزه به دستش آرامش تو حضرت زهـراست یقیناً وقتى همه جا ورد زبان تو على بود یعنى که وصى، حضرت مولاست یقیناً هربار که در جنگ به کار تو گره خورد شمشیـر عـلى حـل معـمـاست یقـیـناً با تیغ کج آورده به حیرت همگان را خم کرده قد و قامت شمشاد قدان را ما تا به ابـد دست به دامـان شماییم خـاریم ولى جـزو گـلستان شـمایـیم خشکیم، کویریم ولـى شکر گـذاریم صد شکر که لب تشنۀ باران شماییم از رى به امیدى در این خانه رسیدیم راهى بـده آقا هـمه مهـمـان شمـاییم اى کاش که ما را به غلامى بپذیرد تا فخـر کـنیم اینکه غـلامان شماییم ما شیعه شدیم از کرم حضرت صادق مـؤمن به تعـالـیم و مسلمان شماییم ارث از تو گرفتیم که بی‌تاب حسینیم دل سوختـۀ دیـدۀ گـریـان شـمـایـیـم از یُمن روایات شما روضه نشینیم در بَندِ حـسیـنـیم و گـرفـتار ترینـیم |